Malarstwo temperowe to specjalna technika, polegająca na użyciu trwałych,szybkoschnących farb, które składają się z barwnych pigmentów, zmieszanych ze środkiem wiążącym rozpuszczalnym w wodzie. Technika ta łączy w sobie precyzję, trwałość i wyrazistość. Receptura na emulsję temperową przez wieki regularnie się zmieniała. Tradycyjnie spoiwem w malarstwie temperowym jest żółtko jaja, chociaż istnieją również nowoczesne substytuty.
Tempera jest określeniem zarówno farby, ale także techniki malarskiej, która znana była niemalże od początku działań twórczych. W czasach nowożytnych udało się doprecyzować formułę terminu tempera, ograniczając do farb, których spoiwem są emulsje ( zawiesiny wodne w oleju lub oleju w wodzie). Ta klasyczna technika aktualnie sprawdza się w przypadku szkiców i podmalówek. Najczęściej stosowany sposób malowania to podmalunkowo-laserunkowy –. Podmalówka wykonywana jest za pomocą farb kryjących, podczas gdy resztę uzupełnia się laserunkiem, bądź farbami półkryjącymi. Warto tu pamiętać o starej zasadzie dbającej o estetykę dzieła – miejsca o ciepłym kolorycie podmalówkę powinny mieć zimną – i odwrotnie.
Tempera rozpowszechniła się na początku średniowiecza. Możliwe jednak, że już w czasach starożytnych ją wykorzystywano. Mimo swoich zalet, przegrywa z techniką akrylową.
